-
1 pan|ować
impf vi 1. (władać) to rule; (królować) to reign- dynastia panująca the ruling dynasty- Stefan Batory panował w latach 1576-1586 Stefan Batory reigned in the years 1576-15862. (przewodzić, rządzić) to rule, to dominate- klasa panująca the ruling class- religia panująca the dominant religion- w rodzinie panował ojciec father dominated a. controlled family life3. (podporządkowywać sobie) to have control- panować nad uwagą słuchaczy to have a. hold the attention of the audience ⇒ zapanować4. (kontrolować) to be in a. to have control- nie panować nad uczuciami to be unable to control a. to have no control over one’s feelings- nie panować nad nerwami to lose one’s temper- panować nad sytuacją to be in (full) control of the situation- panować nad sobą to be in control of oneself- poeta panuje nad słowem the poet displays complete mastery of his craft- panować nad kierownicą to be in a. to have control of the (steering) wheel- panować nad nartami to be in control of one’s skis ⇒ zapanować5. (trwać) to prevail- od kilku dni panował jesienny chłód cool autumn weather has prevailed for the last few days- dziwne zwyczaje tutaj panują strange customs prevail here- powszechnie panuje opinia, że… the prevailing opinion is that…- w obozie dla uchodźców panowała epidemia tyfusu the refugee camp was in the grip of an epidemic- na stacji benzynowej panuje dziś wyjątkowy ruch the petrol station is exceptionally busy today ⇒ zapanować6. (przeważać) to dominate- w lesie panowały drzewa iglaste the forest was mainly a. predominantly coniferous7. (górować nad okolicą) to dominate- wieża ratusza panuje nad miastem the tower of the Town Hall dominates the city- twierdza panuje nad okolicą the fortress dominates the surrounding areaThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pan|ować
-
2 nerw
Ⅰ m (G nerwu) 1. Anat. nerve- porażenie nerwu twarzowego facial palsy2. sgt (zdolności) bent- nerw reżyserski/pisarski a bent for directing/writing- mieć nerw do czegoś to have a bent for sth- robić coś z nerwem to do sth with gusto a. verve- przemawiał z nerwem he spoke with (great) gusto- jego sztuki nie mają scenicznego nerwu his plays lack verve3. Bot. nerve, vein Ⅱ nerwy plt 1. (odporność psychiczna) nerves- miała kompletnie rozstrojone nerwy her nerves were shattered- mieć mocne/słabe nerwy to have strong/weak nerves- do pracy w szkole trzeba mieć dopiero nerwy you really need strong nerves to work at school- spokojnie, szkoda nerwów easy, easy, calm down2. (rozdrażnienie) nerves- panować nad nerwami to keep one’s temper- □ nerw błędny Anat. vagus (nerve)- nerw kulszowy Anat. sciatic nerve- nerw obwodowy Anat. peripheral nerve- nerw rdzeniowy Anat. spinal nerve- nerw trójdzielny Anat. trigeminal nerve- nerwy czuciowe Anat. sensory nerves- nerwy ruchowe Anat. motor nerves■ jestem/był (cały) w nerwach pot. I’m/he was all nerves, I’m/he was a bag a. bundle of nerves- działać komuś na nerwy a. grać komuś na nerwach pot. to get on sb’s nerves pot., to get up sb’s nose pot.- mieć nerwy na wierzchu pot. to be short-tempered, to have a short temper- nie mieć nerwów a. być bez nerwów to have nerves of iron a. steel- stracić nerwy pot. to lose one’s temper- stracić nerwy a. nie mieć nerwów do kogoś/czegoś to be fed up with sb/sth- wyjść z nerwów pot. to lose one’s temper- żyć nerwami pot. to live on one’s nerves a. one’s nerve ends* * *mieć mocne/słabe nerwy — to have strong/weak nerves
* * *mi1. anat. nerve; nerw błędny vagus nerve; nerw kulszowy ischiadic l. sciatic nerve; nerw obwodowy peripheral nerve; nerw ruchowy motor nerve; nerw trójdzielny trigeminal nerve.2. bot. vein; nerw główny midrib.3. pot. (= predyspozycja) knack, talent, skill; mieć nerw pisarski have a talent l. skill for writing; robić coś z nerwem put verve into sth one does.4. zob. nerwy.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nerw
-
3 Nerv
fam. er hat Nerven wie Drahtseile (on) ma nerwy jak postronki;die Nerven verlieren <s>tracić nerwy;die Nerven behalten panować nad nerwami;fam. jemandem den letzten Nerv töten psuć k-u nerwy;an den Nerven zerren szarpać k-u nerwy;jemandem auf die Nerven fallen grać k-u na nerwach;fam. bei ihr liegen die Nerven blank ona żyje nerwami;er ist mit den Nerven fertig nerwy mu nie wytrzymały
См. также в других словарях:
nerw — m IV, D. u, Ms. nerwwie; lm M. y 1. «splot włókien o różnej grubości i długości, okrytych wspólną otoczką, przewodzących bodźce czuciowe i ruchowe» Nerw twarzowy, wzrokowy, słuchowy. Porażenie, zapalenie, paraliż nerwu, nerwów. ∆ Nerw błędny… … Słownik języka polskiego
tracić — ndk VIa, tracićcę, tracićcisz, trać, tracićcił, tracićcony 1. «przestawać coś mieć, zostawać bez kogoś, czegoś, zostawać pozbawionym kogoś, czegoś» Tracić głos, słuch, wzrok, pamięć, siły, zdrowie, życie. Tracić majątek. Tracić ducha, fantazję,… … Słownik języka polskiego
nerwy — 1. Coś kosztuje kogoś wiele nerwów «ktoś osiąga coś kosztem wielkiego napięcia, silnego zdenerwowania»: To wydawanie książek na dystans jest dramatyczne i wiele nerwów kosztuje, bo wszystko się robi na ostatnią chwilę i wszystko nie tak, jak było … Słownik frazeologiczny
stracić — dk VIa, stracićcę, stracićcisz, strać, stracićcił, stracićcony 1. «przestać coś mieć, zostać bez kogoś lub bez czegoś; zostać pozbawionym kogoś lub czegoś» Stracić rodzinę. Stracić posadę. Drzewa straciły liście jesienią. Stracić czyjąś przyjaźń … Słownik języka polskiego
